هر گاه تو نیستی من می مانم و هزاران چرا؟؟؟؟

و تمام دلتنگی هایم را بر سر انگشتانم می ریزم

و می نویسم بر روی آینه

آینه می شود حرف تو، برای تو

و هر بار که به اتاقم میایی

می بینی در نبودنت

بی تابی کرده ام

و بی تابی ام را بر روی

آینه نوشته ام

لبخندی می زنی

و می گویی باز هم آینه ات را دیوان شعر کرده ای......

نوشته زیبا از دوست خوبم باران

نظرات شما عزیزان:

باران

ساعت11:08---19 ارديبهشت 1390

[وب سایت]

روي سنگفرش هاي خيس خوردهء باران قدم مي زنم ؛
غريبه آشنا مي نوازد ،
غريبه آشنا شدهء من بنواز برايم
فقط براي من
اندکي هم براي دل خودت ،
اينجا من هم غريبم ...
بگذار بوي باران ما را با خود به دورترها ببرد ...
من براي تو مي خوانم ، تو هم براي من بنواز
بگذار صداي سازت مستمان کند ...
آنقدر بنواز که تار هوشمان پاره شود
بگذار آواره در عدم باشيم

باران

ساعت6:45---16 ارديبهشت 1390

[وب سایت]

من فردا فهمیدم که فردا را امیدی نیست....
همین آغاز زیباست
و پایان ها را هیچ گاه امیدی نیست.

تو به سر آغاز پاک و خالص بودن میرسی
و من به جاده ی عشق ورزیدن به تو.

من هرگز از تو نمیخواهم که با من به انتهای جاده برسی،

تنها آرزویم این است که در این جاده عشق را لمس کنی و محبت پاک و ناب را.

پس بیا آغاز کنیم راهی را که پایانی ندارد،
بیا به امروز بیاندیشیم فردا را امیدی نیست...

باران

ساعت6:44---16 ارديبهشت 1390

[وب سایت]

من همان شبان ِ عاشقم

سینه چاک و ساکت و غریب

بی تکلّف و رها

در خراب ِ دشتهای دور

ساده و صبور

یک سبد ستاره چیده ام برای تو

یک سبد ستاره

کوزه ای پُر آب

دسته ای گل از نگاه ِ آفتاب

یک رَدا برای شانه های مهربان تو!

در شبان ِ سرد

چارُقی برای گامهای پُر توان ِ تو

در هجوم درد...

من همان بلال ِ الکنم ، در تلفظ ِ تو ناتوان

وای از این عتاب! آه....

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: